Ang mga sumusunod na kwento ay base lamang sa malikhaing pagiisip ng may likha. Kung may mga pangalan, pangyayari, lugar, o bagay na tumutugma sa anumang kwento ay pawang nagkataon lamang.
http://www.wattpad.com/4341960-mga-kwentong-kababalaghan-book-2-13th-floor-part-1
http://www.wattpad.com/4464971-mga-kwentong-kababalaghan-book-2-13th-floor-part-2
http://www.wattpad.com/4464994-mga-kwentong-kababalaghan-book-2-13th-floor-part-3
http://www.wattpad.com/4465015-mga-kwentong-kababalaghan-book-2-13th-floor-part-4
13th Floor
Sinasabi sa mga pamahiin na malas raw
ang numerong trese (13) sa anumang uri ng aspeto, mapa-petsa, kaarawan, palapag
ng isang gusali, at iba pang bagay, kayanaman, maraming tao ang natatakot at
umiiwas numerong trese (13).
Ang mga ibang nagtataasang mga establishemento ay
walang ikalabing tatlong palapag sapagkat naniniwala ang mga may-ari na
magdadala ito umano na kamalasan sa kanilang mga negosyo at personal na buhay.
Kayanaman, pagkatapos ng ikalabing dalawang palapag ay ikalabing apat na
palapag ang itatawag dito imbis na
ikalabing tatlo.
Ngunit sa isang lumang establishemento sa
Paranaque City ay may ikalabing tatlong palapag. Dito nagtatrabaho si Enrico
Katampalasan, isang Customer Care Representative kilala sa tawag na 'Call
Center Agent.'
Si Enrico, edad 24 ay bago pa lang sa kumpanyang
iyon at siya ay nag-apply sa posisyon bilang isang Call Center. Si Enrico ay
nagtapos ng Nursing at nais niyang matupad ang kanyang pangarap na maging isang
nurse. Habang naghihintay siya ng resulta ng board exam, ay nag-apply muna siya
bilang isang Call Center Agent.
Simula ng matanggap siya sa trabaho, siya ay
na-assign sa ikalabing tatlong palapag ng gusaling iyon. Tulad ng iba, para kay
Enrico ay malas ang dalang dulot ng numerong trese.
Nagsimula ang paniniwala ni Enrico na malas ang
numerong trese noong labing tatlong taon gulang siya. Namatay kasi ang mga
magulang niya sa isang aksidente at siya lamang ang tanging nakaligtas. Friday
the 13th din iyon kaya doble malas para sa kanya ang numerong trese.
Labag man sa kalooban ang pagkaka- assign sa kanya
sa ikalabing tatlong palapag, ay tinanggap na lamang niya ito. Siya ay nalagay
sa graveyard shift. Sa shift na yun, tanging 3 lamang silang empleyado ang
nagtatrabaho. Bilang isang graveyard shifter, gising sila sa gabi at tulog sila
sa umaga. Sina Abi, James, at Enrico ang magkakaramay sa ikalabing tatlong
palapag.
Isang araw, wala masyadong tawag na pumapasok kaya
napagpasyahan ng tatlo na magkwentuhan tungkol sa mga kababalaghan na
nangyayari sa kanilang palapag.
"Tutal bago ka pa naman dito Enrico eh
dapat malaman mo na may mga nagpaparamdam na mga multo dito sa 13th
floor," kwento ni Abi.
"Oo nga tol, isang beses nga habang
nagsasalamin ako sa CR, nakita ko talaga sa may salamin na may kamay na
nakakapit sa balikat ko. Pero nung paglingon ko, wala naman." kwento ni
James.
"Grabe
naman pala dito. Teka, 'di ba kayo natatakot?" tanong ni
Enrico.
"Nung
una pero sanayan na lang yan." tugon ni James.
"Mas grabe yung naexperience ko.
Nagta-type ako ng mga assignments ko ng biglang may naririnig akong
nagtatawanang mga lalaki. Nakakatakot yung mga boses nila. Wala namang ibang
tao noon." dagdag pa ni Abi.
"Hahahahaha... Grabe pala mga ganyang
bagay. Hindi kasi ako naniniwala sa mga multo hangga't 'di ako
nakakakita." Sagot ni Enrico.
Bumalik na sa trabaho ang tatlong empleyado na
nagtatrabaho sa ikalabing tatlong palapag ng gusali. Wala masyadong tawag sa
mga oras na iyon, Hanggang sa isang ring mula sa telepono ang narinig ni Abi.
Lalaki sa telepono: "Hello, Abi."
Abi: "Hi?
Sorry Sir, We can't entertain personal calls. How did you know my name?"
Lalaki sa telepono: "Kilala kita, isa kang kabit at may asawa ka na at nagpalaglag ka
ng anak mo."
Abi: "Hayop
ka! Wala akong pakialam kung naka record ang pag-uusap natin. Kung wala kang
magawa, wag ka ng tumawag ulit!" iyak na sagot ni Abi.
Lalaki sa telepono: "Nagpalaglag ka ng dalawang beses, may karelasyon ka kahit may
asawa ka na. Hahahahaha.... siya nga pala, huling araw mo na ngayon."
Tut... tut... tut...
Hindi na nakasagot si Abi dahil ibinaba na ng
caller ang telepono. Agad namang pinuntahan ni James at Enrico si Abi dahil
narinig nila itong umiiyak.
"Anong
nangyari Abi, bakit ka umiiyak?" tanong ni Marco.
"Walang
hiyang caller na yun. Kung ano anong mga pinagsasabi. Nasaktan lang ako." sagot ni
Abi.
"Hayaan na natin mga ganyang tao.
Kasama iyan sa trabaho natin, kaya huwag tayong papaapekto." sagot ni James.
Sumikat na ang araw at ang tatlong empleyado ay
nagliligpit na upang maghanda ng umalis.
Isinulat ni Abi sa kanyang diary ang mga
pangyayaring naganap sa magdamag ng biglang mapansin na may mga bahid ng dugo
ang isang pahina ng kanyang diary. Inakala lamang niya ito na natapunan ng catsup.
"Guys una na ako sa inyo ha?
May pupuntahan pa kasi ako eh." paalam ni Abi.
"Sige
Abi ingat ka." sagot ni James.
Nauna nang umalis si Abi at ang dalawang natitira
ay naghahanda na rin.
"Pre punta lang ako sa CR. Sabay
na tayo umuwi." Sabi ni Enrico.
Pumunta si Enrico
sa CR. Napansin niyang bukas ang gripo ng lababo kaya pinatay niya ito.
Napatingin siya sa salamin. Poging pogi siya sa sarili niya habang nagsasalamin
ng may bigla siyang narinig na nagpakabog sa kanyang dibdib.
"Mamamatay ka!"
"Huwag! parang awa mo na!"
"Takbo! tumakbo ka na!"
"Huwag... huwag...!"
"Ahahaaha binenta mo na ang
kaluluwa mo sa demonyo!"
"Sino yan?" tanong ni Enrico.
Sinilip
niya ang mga cubicle ng banyo at tinignan kung may kaninong boses ang mga
naririnig niya. Nang wala siyang nakita, napatingin siya sa salamin. Kitang
kita niya sa repleksyon ng salamin si Abi na nakatayo at duguan. Napasigaw siya
sa takot. Agad naman siyang pinuntahan ni James.
"Nakita ko si Abi! Patay na
siya!" sigaw ni Enrico.
"Paano mo nalaman? Kakatawag lang ng mga
pulis dito at ibinalita nila na natagpuang patay si Abi." Gulat na sagot ni James.
Magkahalong
gulat at takot ang naramdaman ni Enrico ng malaman niya ang masamang balita
mula kay James.
Nang
mahimasmasan, napagpasyahan muna ni Enrico na manatili sa opisina dahil
napakalakas ng ulan sa labas. Nauna na ring umalis si James.
Naidlip
muna si Enrico sa kanyang lamesa ng may biglang narinig ulit siyang pag-uusap.
Abi: "Huwag! parang awa mo na!"
Lalaki: "Mamamatay ka!"
Abi: "Huwag!!!"
Nangilabot
muli si Enrico ng marinig ang mga boses na iyon. Napagpasyahan ni Enrico na
buksan ang computer at magfacebook na lamang upang mapawi ang takot na
nararamdaman niya. Nang may biglang lumabas sa chatbox niya na nagpakabog sa
puso niya.
Abi: "Tulungan mo ako!"
Hindi
makapaniwala si Enrico dahil kakabalita pa lang na patay na si Abi at bigla
itong magchachat sa kanya.
Enrico: "Ikaw ba si Abi? Patay ka na 'di
ba?"
Abi:
"Tulungan mo ako?"
Enrico:
"Nasaan ka?"
Nawala sa chat si Abi. Isa pa rin malaking
palaisipan para kay Enrico kung bakit nagchat sa kanya ang isang namayapa na.
Sumilip si Enrico sa bintana at tinanaw nito ang labas.
Masungit pa rin ang panahon sa mga oras na iyon. Sa ‘di inaasahang matanaw mula
sa baba, nakita niya si Abi na tumatawa, puno ng dugo ang katawan at basing
basa sa ulan. Dahil sa magkahalong gulat at takot, agad sinarado ni Enrico ang
bintana.
Naupo at nagpatuloy sa pagcocomputer si Enrico ng
may biglang napansin siyang tao na nasa likod niya dahil sa replekyon ng
monitor ng computer. Nang siya ay lumingon, nakita niya ang isang tao na nakatalukbong
ang mukha na parang si Kamatayan sumasayaw ito ng pandanggo at may dala dalang
patalim at alam ni Enrico sa sarili na handa
na siyang saksakin at patayin nito anumang oras.
Mabuti na lamang at agad nasipan ni Enrico na
suntukin ang taong iyon at ito ay natumba. Agad agad siyang kumaripas ng takbo.
Sinilip at binalikan niya ng tingin ang killer at sa laking gulat niya ay bigla
itong naglaho sa kinahihigaan niya na parang bula. Alam ni Enrico sa sarili na
hindi pa siya ligtas sapagkat nasa paligid ligid pa ang killer. Napagpasyahan
ni Enrico na bumaba ng building at manghingi ng tulong. Dahil sa matinding pagod,
siya ay sumakay ng elevator.
Pinindot ni Enrico ang button na "ground
floor" at ilang segundo pa lang ang nakalilipas ay nawalan ng kuryente ang
elevator. Pagkabalik ng ilaw ay nakita niya sa repleksyon ng pintuan ng
elevator ang killer, nasa likod na niya.
"Mamamatay
ka!" sigaw ng killer.
Inagaw niya ang patalim na hawak nito. Sinaksak ni
Enrico ng paulit ulit ang killer hanggang malagutan ito ng hininga.
Napagpasyahan niyang silipin ang mukha nito at sa laking gulat niya, ay si James
ang nakita niya.
Bumukas na
ang pintuan ng elevator at nakarating na sila sa ground floor. Laking gulat
niya ng makita ang maraming pulis at nakatutok sa kanya ang maraming baril.
"Barilin
niyo na!" sigaw ng isang pulis.
Pinaputukan
ng mga pulis si Enrico ng ilang beses, tadtad siya ng bala. Napahiga sa sahig
si Enrico. Kitang kita niya ang duguang katawan niya at laking gulat niya dahil
suot suot na niya ang damit ng killer at napansin din niya si James na walang
buhay at hindi nakadamit ng pang killer.
Ilang minuto palang ay nilagutan na si Enrico ng
hininga. Hindi na niya natupad ang matagal niyang pangarap na maging nurse.
"Sarhento,
nakuha na po namin ang CCTV ng buong 13th floor at sa elevator." wika ng
isang pulis.
Isinalang
ng mga pulis ang CCTV upang imbestigahan at pinanood nilang lahat ang mga eksena.
Nang papaalis na si Abi ay sinundan ito ni Enrico sa elevator. Pinukpok niya
ito ng gitara sa ulo at dinala niya ito sa banyo at tinadtad ng saksak ang kawawang
dalaga. Dinala niya ang bangkay nito sa ilog kasama ang sira sirang gitara na
ginamit sa krimen at pinaagos agos. Sa mga sumunod na eksena, habang
nagcocomputer si James ay may hawak na hawak na patalim si Enrico at sumasayaw
siya ng pandanggo. Sinuntok ni James si Enrico at ito ay natumba. Sumakay si
James ng elevator ngunit ‘di niya napansin na nandoon din si Enrico. Doon na
binawian ng buhay ang binata. Doon na rin napatay ng mga pulis ang tunay na
killer na si Enrico.
"Sir
nakuha na rin po namin ang mga recorded calls ng mga empleyado kanina." wika ng
pulis.
Nagmatch at nakaregister ang number na tumawag kay
Abi sa number na mula kay Enrico.
Simula noon pinasarado na ang 13th floor sa
gusaling iyon. Wala pang nakakaalam kung bakit pinatay ni Enrico ang mga kasamahan
sa trabaho.
Naging kapugaran ng takot ang buong 13th floor.
http://www.wattpad.com/4341960-mga-kwentong-kababalaghan-book-2-13th-floor-part-1
http://www.wattpad.com/4464971-mga-kwentong-kababalaghan-book-2-13th-floor-part-2
http://www.wattpad.com/4464994-mga-kwentong-kababalaghan-book-2-13th-floor-part-3
http://www.wattpad.com/4465015-mga-kwentong-kababalaghan-book-2-13th-floor-part-4
Naalis ng isang administrator ng blog ang komentong ito.
TumugonBurahinAgReE... :)
TumugonBurahin==>
TumugonBurahinmedyo pang movie ang twist kaya magu;o in written format.:)
TumugonBurahinWoow!galing...medjo nanindig balahibo ko,at may pagkasuspense ang story...2 thumbs up 4 u nico gonzalez!keep up the good work.
TumugonBurahinnalilito rin ako kung bkit si enrico... pro kinabahan tlga akoh... woooo!
Burahinwew knilabutan ako dn ng husto cmula ngaun auko n ng # 13 jeje
TumugonBurahinbakit naman nagawa ni enriko yun ang gulo nong una si james yung nakita ni enrico na pumapatay/o yung killer tapos sya pala weeewssss nakakakatakot na may kasamang pagkalito pero imferness hhhhhhhaaaa maganda sya
TumugonBurahinsana wag gawin nong iba yun
TumugonBurahingets k sya.!
TumugonBurahinganda.!
galing... kaya lang bitin. :)
TumugonBurahin.........
TumugonBurahinDko gets ung killer bat ganun?? Pakiexplain!!
TumugonBurahinNabasa kuna din to dti.. True story daw un ehh. Peo babae nmn akala nia asawa nia ung gusto pumatay sa knila kia inunahan nia..pnatay nia asawa nia.. Lumipat cla ng trahan ng mga anak nia.. At isang gabi my pumunta sa knilang tao at ppatayin cla lhat. Nmatay mga anak nia pinag sasaksak..tas sa bandang huli napagtanto nia xa pla ang pumapatay..
TumugonBurahinTagal n ng kwentong un..basta yan ang nangyari.. Para sakin binubulag cla ng mga demonyo na mkta qng ano ang tama. At ang kalimitang gantong pangyayari ay d masyadong malapit sa panginoong dyos.kia madali clng malinlang.